Trasa rowerowa Ziemi Józefowskiej długość 86 km.
Trasa obejmuje fragment Roztocza Środkowego, które jest regionem pagórkowatym, pokrytym „wstążeczkami” pól i lasami. W części południowej jest to obszar lesisty i bagienny nad rzekami Szum, Nepryszka i Sopot.
Trasa rowerowa rozpoczyna się przy Miejskim Ośrodku Kultury. Na odcinku od Józefowa do rezerwatu „Czartowe Pole” prowadzi przez lasy Nadleśnictwa Józefów. Historia gospodarki leśnej na tym terenie ma ponad 400-letnią tradycję i związana jest ściśle z Ordynacją Zamojską do 1944 roku. Jest to zwarty kompleks leśny(fragment Puszczy Solskiej) leżący na terenie płaskim. Rzeźbę urozmaicają jedynie wydmy(głownie w postaci wałów) oraz mocno wcinające się w podłoże, przełomowe odcinki rzek wypływających z Roztocza. Przeważają tu siedliska boru świeżego i boru wilgotnego, rozwinięte na glebach bielicowych i słabo wykształconych. Gatunkiem dominującym jest sosna, zajmująca ok. 90% powierzchni lasów. Przeciętny wiek drzewostanów wynosi 62 lata. Z lasów tych pozyskuje się duże ilości surowca drzewnego. W wyniku zabiegów pielęgnacyjno-ochronnych co roku na powierzchni ok. 100 ha posadzony zostaje nowy las.
Najcenniejsze fragmenty drzewostanu, położone w malowniczych dolinach, objęte są ochroną rezerwatową. Należą do nich rezerwaty „Czartowe Pole” i „Szum” leżące na szlaku rowerowym. Szlak przebiega również przez strefę krawędziową Roztocza, wiodąc poprzez malownicze wzniesienia i wsie nowiny, Stanisławów, Szopowe i Majdan Kasztelański do Górecka Kościelnego. Dalej prowadzi do wsi Tarnowola, przecina rzekę Nepryszkę i poprzez las Puszczy Solskiej zawraca do Józefowa.
Ciekawe miejsca na trasie
Fryszarka-dawna osada w Puszczy Solskiej nad rzeką Sopot. Jej nazwa wywodzi się od „fryszerki”-pieca, w którym prowadzono proces świeżenia surówki, polegający na usuwaniu domieszek z rudy poprzez jej utlenianie.
Błótko-dawna osada leśna. Miejsce eksploatacji wapienia. W latach 1944-45 funkcjonował tu obóz , w którym NKWD więziło żołnierzy Armii Krajowej.
Rezerwat „Czartowe Pole” – to rezerwat chroniący odcinek rzeki Sopot, w miejscu jej przełomu przez strefę krawędziową Roztocza. Występują tu malownicze progi skalne wypreparowane w piaskowcach trzeciorzędowych odpornych na działanie wody. Dno doliny porastają lasy łęgowe, jedynie na małych wylesionych płatach znajdują się malownicze łąki. Zbocza dolin porasta wilgotny bór sosnowo-świerkowo-jodłowy, przechodzący ku wierzchowinie w bór jodłowy z domieszką sosny i świerka. Występuje tu wiele gatunków interesujących roślin. Rezerwat ciekawy krajobrazowo, z uwagi na ruiny XVII-wiecznej papierni. W rezerwacie jest ścieżka przyrodnicza o długości ok. 1 km(czas przejścia ok. 40 minut). Ścieżka niedostępna dla rowerów.
Nowiny-malowniczo położona wieś w gminie Susiec, zmieniająca się obecnie ze wsi rolniczej w wieś o charakterze letniskowym. Odnotowana w kronikach już w 1823 roku jako miejscowość z ponad 400 mieszkańcami, głównie katolikami.
Rezerwat „Nowiny” – to wydzielony na 3,8 ha obszar torfowisk, położony w obniżeniach między wydmami, okresowo zalewany wodą. Na terenie porośniętym roślinnością bagienną i torfowiskową znajdują się między innymi stanowiska grzybienia płn. i rosiczek.
Majdan Sopocki – wieś letniskowa, powstała pod koniec XVII wieku, jako obozowisko drwali leśnych (dawniej tzw. „majdan”) nad rzeką Sopot We wsi zachowała się klasycystyczna pounicka cerkiew z 1835 roku, która od 1919 roku do chwili obecnej pełni funkcję świątyni rzymskokatolickiej.
Źródło rzeki Sopot – pomnik przyrody nieożywionej, położony w Husinach na wysokości 293,5 m n.p.m. Jest to źródło podzboczowe, o wydajności około 72l/s, z którego woda wypływa w sposób pulsacyjny.
„Piekiełko” – pomnik przyrody nieożywionej na wzgórzu Kamień(348 m n.p.m.). Składają się na niego jedyne w Polsce formy skałkowe wymodelowane w utworach mioceńskich. Obejmują one izolowane wapienne bloki skalne o różnym kształcie. Rozsypane po wzgórzu skałki są według legendy pozostałościami po niedokończonym piekle. Okoliczni mieszkańcy uważają to wzgórze za miejsce przeklęte, na którym o północy odbywają się sabaty czarownic. W czasie II wojny światowej wapienie były eksploatowane jako materiał do budowy dróg.
Stanisławów – wieś położona w jednym z obniżeń roztoczańskich. Zachowały się w niej ślady dawnego drewnianego budownictwa charakterystycznego dla Roztocza. Wśród zabudowań ciekawe okazałe drzewa i pozostałości starych, przydomowych sadów. W okolicy na trasie rowerowej znajduje się wspaniały punkt widokowy na Roztocze i Kotlinę Sandomierską.
Górecko Stare – XV-wieczna wioska na pograniczu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej. Według rejestru poborowego z 1589 roku istniały tu: mały staw, sadzawka, mały młyn, karczma, browar, winnica i maziarnia, w której wyrabiano smołę i dziegiedź. Podczas II wojny światowej(czerwiec 1943) Niemcy podjęli nieudaną próbę zastąpienia ludności miejscowej osadnikami ukraińskimi. W czerwcu 1944 roku wieś spacyfikowano w odwecie za pomoc okazywaną partyzantom. W odległości 6 km znajduje się Florianka – osada leśna Roztoczańskiego Parku Narodowego ze stajenną hodowlą konika polskiego.
Górecko Kościelne – wieś zwana początkowo Hutą Górecką, założona przez rodzinę Górków w 1582 roku. W 1593 roku przeszła wraz z Włością Szczebrzeską w posiadanie Zamoyskich. Warto zobaczyć drewniany kościół św. Stanisława – biskupa z XVII wieku, wraz z dwoma kaplicami, wkomponowanymi wraz z drogą krzyżową w aleję pomnikowych dębów. Jedna z kaplic wyposażona w późnorenesansowy ołtarz z pierwszej połowy XVII wieku posiada ołtarz i ambonę w stylu rokokowym. Na pobliskim cmentarzu pomnik powstańców z 1863 roku, a także groby partyzantów z okresu II wojny światowej. Przy parafii istnieje dom noclegowy. Zwiedzani kapliczek po wcześniejszym telefonicznym zgłoszeniu(0…84)687 80 45.
Rezerwat „Szum” – utworzony dla ochrony przełomowego odcinka rzeki Szum przez strefę krawędziową Roztocza. Progi skalne wypreparowane w marglach wapiennych różnej twardości. Nie są one wysokie jednak wywołują charakterystyczny szum wody. Progi skalne nazywane tu praczkami wykorzystywane były dawniej do prania ubrań. W dolinie zachował się niemal dziewiczy las łęgowy i olszowy, stoki porasta bór jodłowy, przechodzący stopniowo w bór sosnowy. W runie wiele gatunków roślin rzadkich i chronionych. Istniejąca ścieżka przyrodnicza ma długość około 1,5 km (czas przejścia około 45 minut). Ścieżka niedostępna dla rowerów.
Centralny szlak rowerowy Roztocza.
Liczy 178 km i prowadzi z Kraśnika do Hrebennego przez najciekawsze przyrodniczo i kulturowo miejsca tego regionu.
W granicach gminy Józefów trasa liczy ok 15 km i biegnie obok wsi Górecko Stare, przez wieś Brzeziny, obok wsi Tarnowola, po czym skręca w las i prowadzi do kompleksu torfowiskowego „Jęzior”, 1 km za którym wraca na drogę asfaltową (we wsi Borowina).
Na początku Józefowa uwagę przykuwają, z jednej strony dolina rzeki Nepryszka, która tutaj bierze swój początek, z drugiej strony pomnikowe lipy. 200 m dalej warto wjechać na teren przy siedzibie Nadleśnictwa Józefów, gdzie znajduje się „Izba przyrodnicza”, a w niej m.in. ordynacki pręgierz.
W Józefowie trasa biegnie przez centrum miasta ulicami:Leśną, Bartoszewskiego i Górniczą i prowadzi do Hamernii, którą omija kierując się przez las drogą gruntową do wsi Nowiny, należącej już do gminy Susiec.
Trasa rowerowa do Florianki.
Rozpoczyna się przy Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym Roztoczańskiego Parku Narodowego, prowadzi obok stawów „Echo” i osady leśnej Rybakówka. Dalej „Gościńcem Floranieckim” do Florianki potem piaszczystą, leśną drogą do Górecka Starego. Trasa ma długość 13 km.
O czym należy pamiętać.
- Trasy rowerowe znakowane są w dwu kierunkach
- Trasy są dostępne o każdej porze roku, jednak w okresie zimy, wiosny i jesieni przejazd niektórymi odcinkami może być utrudniony ze względu na błoto i śnieg
- Szlaki rowerowe są tożsame z „drogami rowerowymi” w myśl „Prawa o ruchu drogowym”
- Oznakowanie tras jest prowadzone w sposób ciągły
- Piesze szlaki turystyczne są udostępnione dla rowerzystów
- Obowiązuje zakaz poruszania się rowerami po ścieżkach poznawczych