8,3K
- Ratusz, murowany z 1775 r., ulokowany na rynku, mieszczący Urząd Miasta i Gminy. W jego sąsiedztwie pomnik ku czci bohaterów powstania styczniowego i II wojny światowej.
- W płd.-wsch. narożniku rynku murowana synagoga, wzniesiona w latach siedemdziesiątych XIX w. w miejsce starszej, drewnianej z XVIII w.
- Kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, neobarokowy, wzniesiony w 1886 r, z fundacji parafian i Józefa Zamoyskiego. Usytuowany za wschodnią pierzeją rynku. Powstał on na miejscu starszej, drewnianej świątyni. Część wyposażenia obecnego kościoła pochodzi z poprzedniego. W ołtarzu głównym obrazy z XVIII w.: Matki Bożej Różańcowej i – na zasłonie – Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. W 1929 r. w świątyni zainstalowano 18-głosowe organy ze znanej wytwórni Biernackiego. Polichromia zdobiąca wnętrze pochodzi z 1969 r. Przykościelny cmentarz otacza mur, w który wkomponowana jest grota z rzeźbą Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej, wykonana w 1971 r. Przed kościołem figura św. Józefa.
- Krzyże i figury przydrożne wykonane z wapienia – dzieła józefowskich kamieniarzy. Możemy je zobaczyć przy ulicach wychodzących z rynku. W 1998 r. w budynku Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury otwarto muzeum kamieniarstwa. Nosi ono imię Adama Grochowicza z Siedlisk, partyzanta AK. Był on autorem wielu pomników na Zamojszczyźnie, upamiętniających wydarzenia z okresu II wojny światowej (m.in. na szlaku „ziemi Józefowskiej”). Muzeum jest czynne od poniedziałku do piątku w godz. 8.00 – 16.00.
Warto przejść się uliczką wychodząca z płn.-wsch. narożnika rynku, wiodącą w stronę Borowiny. Niebawem po lewej stronie napotkamy krzyż przydrożny, otoczony żelaznym płotkiem i tujami. Jest to typowy wyrób józefowskich kamieniarzy pochodzący z XIX w. Sto metrów dalej tajemniczy krzyż z podwójnymi ramionami i data 1848. Jest to tzw. karawik – krzyż broniący przed zarazą. Sam krzyż pokrywa napis, tworzą go pierwsze litery słów modlitwy chroniącej od zarazy. 700 metrów dalej ciekawa kapliczka.Najwięcej wapiennych krzyży i figur zobaczyć można przy ulicy wiodącej z rynku na wsch. w stronę Majdanu Nepryskiego. Na długości niecałych dwóch kilometrów mamy niemal pełny przegląd twórczości tutejszych kamieniarzy, począwszy od XVIII w. do dziś.Niecałe 200 m od rynku napotykamy osiemnastowieczną figurę św. Jana Nepomucena, przeniesioną w 1843 r. na obecne miejsce, a w 1908 r. odnowioną przez Jana Brązka. Nieopodal zobaczymy współczesną figurę Matki Bożej z 1989 r. Trzysta metrów dalej znajduje się cmentarz. Na nim wiele wapiennych nagrobków wykonanych przez miejscowych majstrów. Znajdziemy tam również kwatery żołnierzy z ostatniej wojny, grób rodziny Bartoszewskich i mogiły powstańców z 1863 r. Wśród tych ostatnich wyróżnia się grób M. Romanowskiego (płn.-wsch. narożnik cmentarza). Ma on formę kolumny na wysokim postumencie. Za cmentarzem, przy szosie współczesny znak graniczny witający przybyszów – wykuty w wapieniu herb Józefowa. Zaraz za nim, na rozdrożu, wapienny krzyż przydrożny, zapewne z XIX w. Kilometr dalej, już na gruntach Majdanu Nepryskiego, kapliczka zwieńczona figurą Matki Bożej z 1907 r. i krzyż przydrożny z 1809 r. o formie analogicznej jak poprzedni. - Murowana kapliczka z obrazem Matki Bożej Leżajskiej usytuowana przy drodze wychodzącej z płn.-wsch. narożnika rynku (w stronę Borowiny). Latem 1999 r. ktoś wyciął piękne, stare drzewa otaczające kapliczkę. Obok niej znajdują się dwa tajemnicze kamienie pochodzące z jakiegoś nagrobka. Na jednym płaskorzeźba przedstawiająca lampkę oliwną, na drugim, pękniętym na dwie części, inskrypcja zaczynająca się od skrótu D.O.M. Zapewne nagrobek ten znajdował się na terenie parku dworskiego znajdującego się po sąsiedzku.
- W kotlince za kapliczką znajdują się obudowane kamieniami źródła rzeki Niepryszki. Z głównego źródła wypływa już pokaźny strumień, do którego wpływa woda z licznych wywierzysk na zboczach doliny. Dwieście metrów poniżej źródła rzeka ma już szerokość prawie trzech metrów. Kilkaset metrów dalej wody rzeki spiętrzono – powstał tu zalew (2,01 ha), jedna z ważniejszych atrakcji turystycznych Józefowa, tak w aspekcie kąpieli, jak i wędkowania (ponoć występują tu pstrągi, karpie, szczupaki, płocie, okonie, karasie, liny i amury). Planuje się powstanie następnych zbiorników wodnych.
- Murowany lamus (spichlerz) z XVII lub XVIII w. Obok kamienny słup – prawdopodobnie dawny pręgierz. To jedyne pozostałości z założenia dworskiego z parkiem, w którym urzędował zarządca józefowskiego klucza dóbr Ordynacji Zamojskiej. Obecnie znajdują się tu budynki Nadleśnictwa.
- Cmentarz żydowski (kirkut) usytuowany na płd. od zabudowy miasteczka, 400 m od rynku. W pobliżu przebiegają szlaki „krawędziowy” i „ziemi józefowskiej”. Najstarsza zidentyfikowana macewa pochodzi z 1762 r.
- Na płn. i wsch. od kirkutu znajduje się potężny kompleks kamieniołomów piaskowców i wapieni trzeciorzędowych. W ich sąsiedztwie obelisk, w miejscu gdzie poległ „Miszka Tatar”.
- Zachowały się pozostałości parku podworskiego, w Józefowie Resztówce, to teren dawnego majątku plenipotenta. Jeszcze niedawno był tu PGR.
